'Mijn werk is altijd aan verandering onderhevig'

Het Dublin-team van de IND bepaalt of Nederland verantwoordelijk is voor het behandelen van een asielaanvraag, of dat een ander Europees land dat moet doen op basis van de Dublinverordening. Bijvoorbeeld, omdat iemand daar eerder een asielaanvraag heeft gedaan. Jan-Jouke beoordeelt als senior hoor- en beslismedewerker op dit soort asielzaken, en is ook verantwoordelijk voor de coördinatie van het werk binnen zijn team. 

Ruimte voor maatwerk

‘Ik herinner me twee geliefden die elkaar onderweg naar Europa waren kwijtgeraakt. Het stel werd formeel niet als gezin erkend’, antwoordt Jan-Jouke op de vraag welk moment hem in zijn werk het meeste is bijgebleven. ‘De zwangere vrouw was in Nederland aangekomen, maar haar man kwam in Kroatië terecht. Dat betekent dat hij volgens de standaardprocedure daar zijn asielaanvraag zou moeten indienen. Helaas werd hun kindje in Nederland doodgeboren. Omdat beide ouders in diepe rouw waren door het verlies van hun kind, besloten we de man niet terug naar Kroatië te sturen, zodat het stel het rouwproces samen in Nederland kon doorbrengen.’

Jan-Jouke haalt dit voorbeeld aan om aan te geven dat er, ondanks de strenge wet- en regelgeving rondom Dublinzaken, soms ook ruimte is voor menselijkheid en maatwerk. ‘In mijn werk heb ik vaak geen direct contact met de asielzoeker zelf. Dat maakt het beoordelen af en toe wat abstract. Maar het blijft toch een verantwoordelijkheid om zorgvuldig te beoordelen of iemand naar een ander land moet. En dit zijn dan van die momenten die me bijblijven, omdat het laat zien dat ons werk verder gaat dan alleen het toepassen van regels. Hier maakt mijn beoordeling verschil van levensbelang.’

Bijdragen aan Nederlandse doelstellingen

Het werk van Jan-Jouke als senior hoor- en beslismedewerker gaat verder dan het beoordelen van Dublinzaken. ‘Ik ben eigenlijk een soort spil tussen de werkvloer en de manager’, vertelt hij. ‘Ik help collega’s om hun werk goed te doen, draai projecten en coach mijn teamleden. Daarnaast moet ik er ook voor zorgen dat het werk goed wordt uitgevoerd, zelfs als er onverwachte dingen gebeuren, zoals een collega die voor langere tijd uitvalt.’

Samenwerking als sleutelwoord

‘Uiteindelijk komt het vooral neer op goed kunnen samenwerken’, vult hij aan. ‘En daar geniet ik dan ook het meest van. Ik heb onder andere meegewerkt aan de organisatie van de Dublindag, een initiatief waarbij collega’s van verschillende locaties samenkwamen om kennis te delen en elkaar beter te leren kennen. We zijn toen bijvoorbeeld ook in gesprek gegaan met de Koninklijke Marechaussee over hoe overdrachten beter konden verlopen. Dat maakt ons als team sterker.’

Bijdragen aan iets groters

Jan-Jouke werkt inmiddels acht jaar bij de IND. Hij studeerde internationale betrekkingen en had altijd al een sterke interesse in rechten en politiek. ‘Bij de IND krijg ik de kans om te werken in een veld waar verschillende juridische, politieke en humanitaire kwesties samenkomen. De druk vanuit andere landen en de redenen waarom mensen vluchten, hebben invloed op mijn werk. Dat maakt het een dynamisch werkveld, dat altijd aan verandering onderhevig is. Mijn werk ligt daardoor onder een vergrootglas, maar is ook altijd relevant. En dat vind ik uitdagend; ik hou wel van die reuring. Het geeft me het gevoel dat ik bijdraag aan iets groters. Mijn team draagt bij aan de politieke doelstellingen rond migratie in Nederland en helpt om het Nederlandse asielsysteem efficiënt te laten werken.’ 

Balans zoeken

‘Mensen denken soms dat we te streng zijn, of juist te soepel’, gaat Jan-Jouke verder. ‘Maar er zit zoveel meer achter ons werk. We werken elke dag met juridische en menselijke vraagstukken en dat moet zorgvuldig gebeuren. Werken bij de IND is meer dan alleen cijfers en procedures. Het is een werkveld waar je iedere dag opnieuw de balans moet zoeken tussen wetgeving, politiek en menselijkheid. En dat terwijl het hele land met je meekijkt. Het zou mooi zijn als er wat meer begrip komt voor die complexiteit.’