Het verhaal van Bastiaan, operationeel manager
'Samen iets voor elkaar krijgen, daar krijg ik het warm van' Na jaren te hebben gewerkt in de commerciële IT-sector, realiseerde Bastiaan zich dat hij meer…
Ik had zoveel vragen en wilde wel eens weten hoe het er nou echt allemaal aan toe ging daar.
De afdeling Kennis en Talent behandelt aanvragen van internationale studenten, werknemers en ondernemers die met hun kennis en innovaties een bijdrage leveren aan onze economie. Salome houdt zich als beslismedewerker vooral bezig met de handhaving daarvan. ‘Mijn werk begint als een aanvrager niet meer voldoet aan de voorwaarden van de verblijfsvergunning. Bijvoorbeeld als er veranderingen zijn in het inkomen of als iemand van baan is gewisseld. Daarnaast controleer ik of organisaties nog voldoen aan hun voorwaarden als “erkend referent” en de wettelijke plichten daarvan.’
Dat Salome bij de IND terecht is gekomen, lag niet direct in de lijn der verwachting. Als kind had ze namelijk niet de beste ervaring. ‘Ik was tien jaar toen ik van Georgië naar Nederland kwam. Je bent je op die leeftijd echt bewust van wat er om je heen gebeurt: nieuw land, nieuwe taal, nieuwe cultuur. Dat is overweldigend. De IND stuurde veel brieven, steeds met een negatief antwoord. En omdat ik Nederlands leerde op school, bekeek ik die brieven en vertaalde ik ze voor mijn ouders. Als kind begrijp je het niet. Ik dacht ‘waarom ben ik niet goed genoeg?’, ‘wat is er mis met mij’? Het maakte me onzeker en boos. Ik had heel veel vragen.’
Dat gevoel van onbegrip liet haar niet los. Daarom besloot Salome dieper in het Nederlands recht te duiken. Ze studeerde rechten aan de Hogeschool Utrecht en liep tien maanden stage bij de afdeling Kennis en Talent van de IND. ‘Ik dacht toen: Dit is mijn kans. Eindelijk kan ik bij de IND binnenkijken en zien hoe het er nou echt allemaal aan toe gaat daar.’
En die andere kant was een aangename verrassing. ‘Ik had mijn beeld van de IND al wat kunnen relativeren door wat ik leerde tijdens mijn studie, maar eenmaal binnen maakte ik een hele ommezwaai,’ vertelt Salome. ‘Ik werd ontvangen door een team van lieve, warme collega’s, die elke aanvraag serieus en met grote zorgvuldigheid behandelden. Het waren helemaal geen boemannen. Het onbegrip van vroeger kan ik nu veel beter plaatsen; ik heb rust gekregen. Voor mij is het cirkeltje nu rond.’
Na haar stage bleef Salome graag bij de afdeling Kennis en Talent. In haar rol als beslismedewerker controleert ze vooral of kennismigranten nog aan de voorwaarden voldoen en of organisaties zich aan hun plichten houden. En daar handhaaft ze op. ‘Als ik het signaal krijg dat iemand niet meer aan de voorwaarden voldoet, stuur ik die persoon eerst een voornemen. Dat is een brief waarin staat dat ik van plan ben de vergunning in te trekken en waarom. Daarop kan iemand dan reageren, dat heet een zienswijze. De persoon aan de andere kant mag dus altijd zijn of haar verhaal vertellen. En daar luister ik naar. Aan de hand van de zienswijze neem ik vervolgens een definitief besluit. Ik kan bijvoorbeeld een waarschuwing of boete opleggen of de vergunning intrekken.’
Salome bewaart in haar werk ruimte voor persoonlijke verhalen van de aanvrager. ‘Natuurlijk moet ik de wetgeving volgen. Er zijn regels en daar heb ik me aan te houden. Bovendien moeten we alert zijn op personen of organisaties die misbruik willen maken van de wetgeving. Maar wat ik fijn vind bij de IND, is dat we niet alle overtredingen even streng behandelen. We nemen de maatregelen die passen bij de situatie en houden rekening met menselijke fouten. Fijn dat ik hier de ruimte krijg om te luisteren naar het persoonlijke verhaal. Voor mij is dat heel belangrijk: niet alles is zwart-wit.’
‘Natuurlijk blijft het moeilijk,’ gaat Salome verder. ‘Er zijn momenten dat je echt meeleeft met de persoon aan de andere kant, maar geen andere optie hebt dan de vergunning in te trekken. Soms reageert iemand dan heel emotioneel. Ze hebben hier een heel leven opgebouwd, de kinderen gaan hier naar school. Dat raakt me. Op die momenten word ik weer even herinnerd aan wat ik zelf heb meegemaakt. Als dat gebeurt, praat ik er met collega’s over. En ik neem de tijd mijn besluit duidelijk en begrijpelijk uit te leggen. Als het moet, doe ik dat wel drie of vier keer. Dat is wel het minste dat je dan kunt bieden.’
Salome is voorlopig nog niet klaar bij de IND. ‘Deze organisatie staat in het middelpunt van maatschappelijke belangstelling. En daar mag ik mijn steentje aan bijdragen. Dat zou ik later graag op strategisch niveau doen. Ik heb de ambitie om richting management te gaan: doelen uitzetten, meedenken over het pad dat we bewandelen. Bij de IND krijg ik de ruimte om me verder te ontwikkelen. Sterker nog: ik word zelfs aangemoedigd. Wat wil je leren? Welke stappen wil je zetten? Ga het maar ontdekken!’
'Samen iets voor elkaar krijgen, daar krijg ik het warm van' Na jaren te hebben gewerkt in de commerciële IT-sector, realiseerde Bastiaan zich dat hij meer…
‘Veiligheid zit vaak in de kleinste details’ Talander werkt al twintig jaar in de veiligheidsbranche en is in zijn vrije tijd ook nog eens…
'Zelfs de kleine successen kunnen bijzonder waardevol zijn' Al vijf jaar werkt Laura aan het loket in Zwolle bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND).…